Pytają wszyscy, skąd jesteś i co robisz 
To im wystarczy, że imię jakieś masz 
nie próbuj odpowiadać i mówić im o sobie 
Bo zamiast ciebie oni widzą twarz. 

Myślałam wtedy, że nie ma na co czekać 
Czas szybko mija, a życie jedno jest 
To nie był łatwy gest, mówili, że uciekam 
Z biletem w dłoni, w jedną stronę rejs 

Co dzień ta sama zabawa się zaczyna 
I przypomina dziecinne twoje sny 
Chcesz rozbić taflę szkła, a ona się ugina 
I tam są wszyscy, a naprzeciw - ty. 
Chcesz rozbić taflę szkła, a ona się ugina 
I tam są wszyscy, a naprzeciw - ty. 

Zostałam sama, więc piszę długie listy 
Pieniędzy nie mam, zbyt mało jeszcze wiem 
Poznaję dużo słów, rozumiem prawie wszystko 
A świat wygląda, jakby był za szkłem. 

Gdy obojętnie mijają mnie przechodnie 
Próbuję wierzyć, że przetrze się ta mgła 
Że będę mogła znów naprawdę czegoś dotknąć 
I cud się stanie - zniknie tafla szkła 

Co dzień ta sama zabawa się zaczyna 
I przypomina dziecinne twoje sny 
Chcesz rozbić taflę szkła, a ona się ugina 
I tam są wszyscy, a naprzeciw - ty. 
Chcesz rozbić taflę szkła, a ona się ugina 
I tam są wszyscy, a naprzeciw - ty.