ВАНЬКА

 Каля садку Ванька ходзiць, 
 Думу тугую ён носiць. 
 Ванька ў дудачку iграе, 
 Красну дзеўку вызывае. 

 Ой, дзяўчына мая мiла, 
 Выйдзь ў садок хоць на хвiлiну. 
 Выйдзi, выйдзi, як усора, 
 З табой лепей пагаворым. 

 Выйдзi, выйдзi, я чакаю, 
 Ў цябе лепей запытаю. 
 За што бiла цябе мацi, 
 Я хачу гэта ўзнацi. 

 - Не так бiла, як журыла, -
 Яму дзеўка гаварыла, - 
 Каб цябе я не любiла, 
 Так мне мацi гаварыла. 

 - Ой, цi любiшь, дзяўчыненька, 
 Скажы праўду, даражэнька! 
 - Як любiла, любiць буду, 
 Навек цябе не забуду.