Nie trzeba mnie wyganiać, nie trzeba mnie odpychać.
 Obejmę jabłoń za szyję, zacznę z jabłonią usychać.
 Zapłaczę nad agrestem, przejdę się malinami. 
 I będą skurczone liście. 
 Jagody z czarnymi plamami...

 Trzeba mnie wziąć do domu, przy stole dębowym posadzić. 
 Trzeba mnie długo pieścić, po zimnych stopach gładzić.
 A kiedy sen mnie zmorzy albo zaleję się łzami,
 długo po czole miedzianym ciepłymi wodzić ustami...