Երկնքից են հայոց հին աշխարհը հսկում
Տիրոջ աջն է այստեղ ոսկե հասկեր տնկել
Հույսի շող է ծնվել գետակների հոսքում
Ու դրախտից սիրո պոքրիկ սերմ է ընկել

Քո դաշտերում կարմիր կակաչներ են բուրել
Ու երկինք է եղել ճախրանքների ոստան
Այստեղ հովը խաչված քարերն է համբուրել
Փոքրիկ մանկիկ սիրիր աշխարհը Հայաստան

Ազգ ու դարերն անգամ խոնարհվել են անձայն
Արյան հոսքը վարար չի մարել կանթեղներ
Դեպի երկինք պարզված վանքերը ցիրուցան
Հայի սրտում մի նոր հավատ են անթեղել