Яна ў нас падобная на кветку
Матулечка цудоўная мая.
Ласкава называе ўсіх нас - дзеткі 
званлівым галасочкам салаўя.

Пяшчотай захінае, як малечу,
Хоць мы даўно дарослыя ўсе.
Я матчынай усмешкай дом уквечу
І шчырасці развешу пакрысе.

Няхай нам свеціць воч яе ліхтарык,
Ахоўвае малітвай ад бяды...
Пакуль матуля ёсць, нас час не старыць.
Ты з ёй дзіця,  і вечна малады.

Перад сусветам, святасцю бяздоннай,
Малюся я штодзённа ўсім Багам
За лепшую з жанчын, маю Мадонну,
За маці - найсвяцейшы ў свеце храм!